Το Μεξικό είναι μια χώρα με τεράστια ιστορία και παραδόσεις και αυτό αντανακλάται στις έντονες και ποικίλες γεύσεις της κουζίνας τους. Η επιρροή των Ισπανών που έφτασαν στο Μεξικό το 1521 αντανακλάται στη μεξικάνικη κουζίνα σε διάφορους βαθμούς. Όταν οι Ισπανοί προσγειώθηκαν στο Μεξικό, βρήκαν ότι η διατροφή των ανθρώπων αποτελούνταν κυρίως από πιάτα με βάση το καλαμπόκι, βασική διατροφή για περισσότερα από 4.000 χρόνια, αναμεμειγμένα με τσίλι και βότανα και σερβιρισμένα με φασόλια και σκουός. Οι Ισπανοί πρόσθεσαν οικόσιτα ζώα, όπως βοδινό, κοτόπουλο και χοιρινό, καθώς και ρύζι, ζάχαρη, τυρί, κρασί, σκόρδο και κρεμμύδια για να επεκτείνουν αυτό που βρήκαν ήδη στη μεξικάνικη κουζίνα.
Οι Αζτέκοι, οι Μάγια, οι Ζαποτέκοι και άλλοι ιθαγενείς που κατοικούσαν στην γη του Μεξικού πριν φτάσουν οι Ισπανοί επηρέασαν επίσης το μεξικανικό στυλ μαγειρικής. Το προκολομβιανό μεξικάνικο φαγητό περιελάμβανε σοκολάτα, καλαμπόκι, ντομάτες, βανίλια, αβοκάντο, παπάγια, ανανά, καρύδα, φραγκόσυκο κάκτο, πιπεριές τσίλι, φασόλια, σκουός, γλυκοπατάτες, φιστίκια και γαλοπούλα. Τα μπαχαρικά στη μεξικάνικη μαγειρική μπορούν να περιλαμβάνουν κανέλα, γαρίφαλο, γλυκάνισο και κύμινο, καθώς και στην κατηγορία των βοτάνων, κόλιαντρο, θυμάρι, μαντζουράνα και τον πικάντικο επαζώτη.
Όπως συμβαίνει με πολλές χώρες, κάθε περιοχή στο Μεξικό προσφέρει τη δική της μοναδική τοπική κουζίνα, λόγω του τοπικού κλίματος και της γεωγραφίας και των εθνικών διαφορών. Το βόρειο Μεξικό είναι περισσότερο γνωστό για τα πιάτα με κρέας, ενώ στο νοτιοανατολικό Μεξικό τα πικάντικα λαχανικά και τα πιάτα με βάση το κοτόπουλο είναι κοινά. Σχεδόν όλα τα νοτιοδυτικά πιάτα χρησιμοποιούν τέσσερα βασικά συστατικά, δηλαδή την τορτίγια (ένα στρογγυλό ψωμί με λεπτή γκοφρέτα φτιαγμένο από χοντροαλεσμένη ζύμη), φασόλια pinto, τυρί και τσίλι.
Στην πολιτεία Puebla (δύο ώρες νότια της Πόλης του Μεξικού) παρασκευάστηκε η πρώτη σάλτσα mole. Λέγεται ότι ζητήθηκε από μια ομάδα μοναχών να ετοιμάσουν ένα ειδικό πιάτο για έναν επισκέπτη αξιωματούχο. Οι καλόγριες, μη ξέροντας τι ακριβώς να ετοιμάσουν, συνδύασαν το περιεχόμενο του ντουλαπιού τους σε μια κατσαρόλα με μυρωδικά, μπαχαρικά και σοκολάτα – πάνω από 30 συστατικά συνολικά, και το άφησαν να σιγοβράσει για αρκετές ημέρες. Η σάλτσα mole που προέκυψε, η οποία σερβιρίστηκε πάνω από τη γαλοπούλα, ήταν σίγουρη επιτυχία. Σήμερα η παχύρρευστη, γλυκιά σάλτσα mole σερβίρεται πιο συχνά πάνω από το κοτόπουλο. Η περιοχή της Πουέμπλα είναι επίσης γνωστή για τον καφέ της και πολλά μοναδικά επιδόρπια, ειδικά καμοτές, ένα γλυκό πατάτας.
Στη χερσόνησο του Γιουκατάν, γνωστή πλέον ως Ριβιέρα των Μάγια, οι σάλτσες έχουν βάση τα φρούτα, με δημοφιλές το achiote, μια σάλτσα από σπόρους annatto, πορτοκάλια Σεβίλλης, πιπέρι, σκόρδο και κύμινο που απλώνεται πάνω από κοτόπουλο ή χοιρινό. Το κρέας στη συνέχεια ψήνεται σε ένα φύλλο μπανάνας για ένα πραγματικά νόστιμο γεύμα.
Στην παραθαλάσσια περιοχή της Βερακρούζ, το ψάρι είναι το πιάτο της επιλογής. Τα ψάρια που σερβίρονται a la Veracruzana καλύπτονται με σάλτσα από ντομάτες, ελιές, κάπαρη και τσίλι. Εδώ τα tacos, τα tamales και τα enchiladas είναι βέβαιο ότι θα γεμίσουν με ψάρια. Ο καφές και τα εξωτικά φρούτα όπως το guanabana, το mamey και το cherimoya είναι επίσης δημοφιλή σε αυτήν την περιοχή.
Το Oaxaco είναι δημοφιλές ως μια πιο «ρευστή» περιοχή, προσφέροντας καφέ a la olla, που είναι καφές με ζάχαρη (ή κομμάτια ζαχαροκάλαμου) και κανέλα σιγοβρασμένο σε μια κατσαρόλα για ώρες. Ο Mescal, ένας πολύ νηφάλιος ξάδερφος της τεκίλα, είναι επίσης δημοφιλής. Η σάλτσα mole του Oaxaco τείνει να είναι πιο γλυκιά από την εκδοχή της Puebla λόγω της προσθήκης μπανάνας.
Γνωρίζατε ότι τα καρπούζια είναι αυτόχθονα στο Μεξικό; Η ιστορία λέει ότι τα καρπούζια είναι υπεύθυνα για τα χρώματα στη μεξικανική σημαία. Λέγεται ότι τη δεκαετία του 1820 κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερης καυτής και αιματηρής μάχης στο Chilpancingo (πρωτεύουσα της πολιτείας Guerrero), τα στρατεύματα έκαναν ένα διάλειμμα για να δροσιστούν με λίγο καρπούζι. Όταν είδαν τα πράσινα, λευκά και έντονα κόκκινα χρώματα του καρπουζιού, αποφάσισαν ότι αυτά θα ήταν τα χρώματα για τη νέα σημαία.
Το μεξικάνικο φαγητό αποτελείται από μια ποικιλία τροφίμων, όπως σάλτσες, σούπες και μαγειρευτά και μαγειρεύεται σε στυλ που κυμαίνονται από γρήγορο τηγάνισμα έως αργό ψήσιμο. Τα πιο κοινά είδη σε μια μεξικάνικη δίαιτα περιλαμβάνουν:
o Καλαμπόκι – που χρησιμοποιείται πιο συχνά για τορτίγιες, τάκος ή τάμαλες
o Τσίλι – οι πιο δημοφιλείς ποικιλίες είναι το jalapeno, το poblano, το Serrano, το guajillo, το chipotle, το pasilla, το habanero, το ancho, το mulato και το cascabel, τα οποία χρησιμοποιούνται τόσο σε φρέσκες όσο και σε αποξηραμένες μορφές.
o Φασόλια – με ποικιλίες που κυμαίνονται από φακές, φασόλια και φάβα. Τα τηγανητά φασόλια είναι δημοφιλή και αναφέρονται ως refrito (τηγανισμένα σε λαρδί)
o Ντομάτες – χρησιμοποιείται ως δημοφιλές συστατικό σε σάλτσες και σάλτσες. Οι ντομάτες, οι μικρές πράσινες ντομάτες με σκληρό φλοιό και άρωμα τάρτας) είναι επίσης δημοφιλείς.
o Φρούτα – με μεγάλη ποικιλία που περιλαμβάνει μάνγκο, παπάγια, καρύδα και ανανά, τα οποία τρώγονται φρέσκα ή σε σάλτσες και επιδόρπια. Ο κάκτος φραγκόσυκου, ή Nopales, μπορεί να σοταριστεί και να καταναλωθεί ως λαχανικό ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γλυκάνει τα επιδόρπια.
Πιο εξωτικά πιάτα από το στυλ των Αζτέκων ή των Μάγια μπορεί να περιλαμβάνουν ιγκουάνα, κροταλία, ελάφι, αράχνη, μαϊμού και ακόμη και ορισμένα είδη εντόμων. Αυτά είναι σχετικά γνωστά πιάτα γνωστά ως comida prehispanica, ή προϊσπανικό φαγητό.
Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο παραδοσιακό μεξικάνικο φαγητό και σε αυτό που είναι γνωστό ως μαγειρική Tex-Mex. Η κουζίνα του Tex-Mex, σύμφωνα με τους ιστορικούς, ξεκίνησε πριν από εκατοντάδες χρόνια, όταν οι ισπανικές/μεξικανικές συνταγές συνδυάστηκαν με την τυπική μαγειρική του Τέξας και ο όρος Tex-Mex εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε έντυπη μορφή τη δεκαετία του 1940. Είναι δύσκολο να είμαστε ακριβείς στον προσδιορισμό του τι ακριβώς συνιστά την Tex-Mex κουζίνα, καθώς είναι περισσότερο ένας συνδυασμός ποικιλίας μεξικάνικης κουζίνας από διαφορετικές περιοχές με τυπική τεξανική κουζίνα που αποτελείται από την άφθονη χρήση βοείου κρέατος. Τα Enchiladas, τα tacos, τα chimichangas, οι tortillas, τα fajitas και τα nachos είναι όλα μέρος αυτού που είναι γνωστό ως Tex-Mex κουζίνα σήμερα, η οποία είναι πλέον σχεδιασμένη να αρέσει στον αμερικανικό ουρανίσκο.
Συνολικά, η μεξικάνικη κουζίνα είναι τόσο ποικίλη όσο και νόστιμη. Όλη η μεξικάνικη κουζίνα είναι γεμάτη με πικάντικες γεύσεις που απηχούν το ζεστό μεξικάνικο κλίμα. Η μεξικάνικη κουζίνα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο και μπορείτε να την απολαύσετε.